Өткен жылдың сәуірінде Гарвардтағы оқудың аяқталуына екі апта қалғанда мен «Ағылшын тілі» мамандығы бойынша «Фолкнер және ортағасырлық жанрдың концепциясы» тақырыбында диссертацияны қорғадым. Шығармашылық жазба саласындағы өнер шеберлігі бойынша білім ала аламын. Дипломды алғаннан кейін бірнеше апта өткен соң акупунктурамен айналысқаным жөн деп шештім.

Қазір, бір жылдан кейін, аспирантураға құжаттарды тапсыру мәселесіне немесе акупунктура мамандығының мансабына қол жеткізе алмадым. Қайта күтпеген жерден стартап-компанияларды инвестициялаумен, Шанхай қызанақ шырыны компаниясына және Космополит журналына штаттан тыс жазушы болып жұмыс істеймін. Forbes-ті «мультикарьеризмнің Z ұрпағы», – деп атағанда, өзімді пародиялық мысалға ұқсатамын. Жүргізілген сауалнама бойынша, 2011 жылы ДеВрай және Harris Interactive оқу орындары, Z ұрпақ өкілдерінің төрттен үш бөлігі бір мезгілде үштен астам компанияда жұмыс істейтін болады деген шешімге келген. Жұмыс берушілердің саны үш есе асты. Менің ісімді, бәрі болмаса да, көпшілік мақұлдады. Зерттеу бойынша "қолдаусыз жұмысшылар" уақытының 89 пайызын жұмыс орнында «жаңа нәрсені үнемі үйренуге» жұмсайтынын айтты. Бұл дұрыс! Z тобының 93 пайызы өздері мен өздері бола алатын жұмысқа орналасуды қалады. Менің жайлы жатын бөлмемнен шықпай мақалалар жазатынымды ескере отырып, мен өз-өзіммен жұмыс істеймін – мүмкін тым көп өзіммен  өзім жұмыс істеймін деп айта аламын. Бұл да дұрыс! Мен өзімнің (ата-анамның) үйімде жұмыс істеймін, сонымен қатар, уақытымның иесі өзіммін. (Pew Research зерттеуі бойынша Z ұрпақ өкілдерінің 1/3 бөлігі ата-аналарына немесе басқа туыстарына қаржылық тұрғыдан тәуелді. Бұл да шындық).

Көптеген адамдар сияқты мен өзімнен сұраймын - "Көңлімді толғандыратын нәрсемен айналысамын ба?". Маған жазу ұнайды, бірақ жеміс шырындарына әр түрлі қоспаларды қосатынымды жазғым келмейді. Мен бір жыл өзіме ұнайтын, өзімді толық эмоционалды және интеллектуалды түрде беруге дайын нәрсені табуға тырыстым, Ежелгі Қытай принциптері бойынша поэзия немесе бауыр емі  сияқты тақырыптар болсын. Мен өзімнің мансабымды және менің хоббиімді міндетті түрде сәйкестендіруім керек деп ойладым.

Менің хоббиім және қызығушылығым өсіп жетілуге және көркею құқығына ие. Сонымен қатар мен өзімнің және әлем туралы жаңа дағдылар мен білімдерді үйреніп, үнемі төлем төлеуге мүмкіндік беретін кез келген қызметті «жасай аламын», ол мені таң қалдырады ма, жоқ па - оған байланысты емес. Сондықтан, бітіргеннен кейін бір жылға жуық мен өзімнің кәсіби өмірімді қанағаттандыратын қағидаға келдім: мүмкіндікті пайдалана ал! Мұндай көзқарастар эмоцияларға қарағанда, нәрселерге негізделген.

Мия Токумицу «Өзіне ұнайтын нәрсемен айналыс» (DWYL) деген еңбегінде - біздің күндеріміздің бейресми мансаптық ұраны көпшілік үшін элитизмге және төлем қабілетсіздігіне қатысты сынға ұшырайды, - дейді. Осы дүниенің көзқарасы сиқырды өзін-өзі жетілдірудің негізінде жасырады және бізді өз таңдауымызға батасын беріп, басқа адамдардың еңбек жағдайларынан алшақтатады. Токумицу туралы негізгі дәлелді сөзсіз деп айтуға болады: әркімнің ұнататын нәрсені істеу идеясы "жағымды" жұмыс қашанда таңдауымыздың мәселесі болып табылатынының елесін жасайды. DWYL формуласы төмен білікті және ақы төмен жұмыс орындарында жұмыс істейтіндерді - мысалы, үй ұстаушылар немесе тазалаушылардың жұмыс істейтіндерін елемейді. Бұл адамдар өздеріне ұнайтын жұмысты таңдай алмады деп айтуға болмайды. Токумицудың айтуынша, DWYL тұжырымдамасы жоғары класқа жататын адамдарға артықшылық береді. Экономикалық және әлеуметтік жағдайлары осы тұжырымдаманы ұстануға мүмкіндік беретін адамдар осы формуланы өздерінің кәсіби жетістіктерін рационализациялауға және жиі жұмыс күшіне жұмсау үшін пайдалана алады.

Мен өзімнің зерттеуімді әрі қарай жалғастыру үшін, сіз өзіңіз ұнатпайтын жұмыс істеген күннің өзінде еңбек етіп, сансыз қуанышқа кенелудің жолдарын сипаттайтын «Жұмыстағы нағыз бақыт» атты кітаптың авторы Шерон Зальцбергпен әңгімелестім. Егер біз концентрация, медитация және жанашырлық сияқты әдістемелерді қолданатын болсақ, онда біз жұмысымызда білім аламыз, өсеміз және бақытты боламыз. Біз ойлау өнерін меңгерген кезде, білім көзінен және жұмыс орнындағы өсуден жаңа күш аламыз. Зальцберг былай дейді: «Біз мұқият және пайдалы болуға тырысу керекпіз», сондай-ақ ол «қанықтылық пен босаңсық бізге және жоғары лауазымдағыларға қауіп төндіруі мүмкін» деп ескертеді. Немесе әріптесім Джоан Хейманның айтуынша, «бір уақытта бір нәрсе істеңіз. Жазған кезде телефоныңызды өшіріп тастаңыз».

Әрине, кейбіреулер шынымен не істейтінін біліп, сүйікті жұмысы үшін ақы алу мүмкіндігін тапқан. Өзіңіздің хоббиіңіз бен күнделікті наныңызды табу арасындағы үйлесімдікке жетудің жолын іздеудің орнына, белгілі бір күрделі, мәселен, кәсіп мен жеке өмір шекарасын бұрмалайтын, көп тұтынушыны талап ететін қатал басқарушы сияқты қиындықтарға қарамастан, өсу мен қанағаттану мүмкіндіктеріне сену тиімдірек болуы мүмкін.

Қиындықтар мен оларды жеңу мен өсуге және үйренуге деген ұмтылыс олардың болуын жоққа шығармайды, бірақ оларды өміріміздің басқа қыры ретінде бөледі.

Сондықтан қолыңыздан келетін нәрсені жасауға тырысыңыз (DWYD), мүмкін, бір сәтте сізге басқа жақтан, кәсіби немесе жеке сүйіспеншілігіңіз қолға түседі.

Шарлотта Либерман